Dinginleşmek… Huzur… Sakinleşmek… Çoğumuz bu duygu durumunda olmayı isteriz, hayal ederiz ama kimimiz bu duygu durumuna ulaşır kimimiz ömrü boyunca arar. Huzur hayatımızın her evresinde bizimle olmasını istediğimiz belki de vazgeçmeye en çok korktuğumuz duygu kilidimizdir. Çocukluk yaşlarımızda huzuru oyun oynarken ya da aile ile vakit geçirirken bulabiliriz. Gençliğimizin deli dolu olduğu zamanlarda huzuru sevdiğimiz insanlarda, âşık olduklarımızda bulabiliriz; yetişkinlik dönemimizde evlatlarımızda, ailemizde geçirdiğimiz vakitlerde bulabilir; yaşlandığımızda ise torunlarımızda, hayat arkadaşlarımızda bulabiliriz. Huzur özneldir, herkeste değişkenlik gösterir herkesin huzuru kendinedir. Hepimiz de huzuru bu yüzden arzularız. İnsanlar sakinliğe, dinginliğe huzura ulaşmak için çok çaba sarf ederler bu bazen bir hayalin peşinde koşmak bile olabilir. Yazdıklarımı okuyan değerli okuyucularım şimdi hepiniz gözümüzü on saniye kapalı tutalım. Nerede, nasıl huzur bulduğunuzu düşleyin sadece. Emin olun huzurlu olduğunuz yeri, kişiyi düşünürken yüzünüzdeki tebessüm sizi gündelik hayatın keşmekeşliğinden çekip alacaktır. Sizlerle huzurlu hissettiğim hayalini kurduğum huzur dünyamı paylaşıyorum yüksek bir tepedeyim gözümün alabildiği yer yemyeşil çam ormanı ama çam ağaçlarının rengi açık yeşil tonunda ve çamların tepelerinde parça parça açık mavi bulutlar var ve ben bu manzaraya üstten bakıyorum… Anlatırken bile yüzüme bir gülümseme yerleşti. Gülümsemeniz hiç bitmesin, sevdiklerinizle sevdiğiniz yerde huzurlu kalmanız dileğiyle.